بهترین عادت ها با انعطاف پذیری در روتین ها شکل می گیرند
به گزارش وبلاگ واحدی، چند سال پیش که با مدیران منابع انسانی گوگل جلسه داشتیم، آن ها مشتاق بودند به کارکنان کمک کنند عادت های رفاهی بهتری داشته باشند و به طور خاص، افراد بیشتری تشویق شوند که از وسایل ورزشی تعبیه شده در داخل شرکت استفاده کنند. تحقیقات نشان می دهد هر چقدر کارکنان سالم تر باشند، روحیه شادتر و درنتیجه بهره وری بیشتری دارند. برای حل این مساله، با همکارم جان بشیرز، استاد مدرسه کسب وکار هاروارد تماس گرفتم. من و جان می خواستیم بدانیم چطور می توان تنبلی افراد را در جهت اتخاذ تصمیم های روزانه مهم مهار کرد. به نام مثال، امیدوار بودیم روش هایی را برای ارتقای انتخاب ها درمورد استفاده از تکنولوژی، رژیم غذایی، ورزش، خواب، و مخارج روزانه پیدا کنیم.
به گزارش دنیای اقتصاد به نقل از Strategy+Business، دو فرد را تصور کنید که مثلا آن ها را راشل و فرناندو می نامیم. هر دوی آن ها می خواهند ورزش روزانه بیشتری انجام دهند. حالا فکر کنید که آن ها در یک کلاس ورزشی با مربی شخصی که هفته ای سه جلسه برگزار می شود، ثبت نام کرده اند.
از آنجا که راشل و فرناندو هر دو قدم مشابهی به سوی هدفشان برداشته اند، ظاهرا باید شانس موفقیت یکسانی داشته باشند؛ اما مربی راشل فلسفه فکری متفاوتی با مربی فرناندو دارد. مربی راشل معتقد است پایبند بودن به یک روتین سخت گیرانه، بهترین روش برای تبدیل کردن ورزش به یک عادت همیشگی است. او از راشل می خواهد که ساعت مورد نظرش را برای ورزش کردن انتخاب کند و به او می گوید که آن ها سه روز در هفته دقیقا در همان ساعت ورزش خواهند کرد. مربی فرناندو معتقد است انعطاف پذیری مهم است و اینکه کافی است آن ها سه روز در هفته تمرین کنند و اینکه تمرین دقیقا چه زمانی باشد، مهم نیست.
وقتی من و جان، از چندین استاد روانشناسی در دانشگاه های برجسته آمریکا سوال کردیم که از بین این دو مربی فرضی، فلسفه کدام بهتر است، یک هم رایی واضح وجود داشت. بیشتر آن ها پیش بینی کردند که حضور در باشگاه در یک ساعت مشخص و طبق یک روتین سخت گیرانه، عادت ورزشی ماندگارتری ایجاد می کند. من و جان هم، همین نظر را داشتیم، اما وقتی فهمیدیم همه ما کلا اشتباه می کنیم، شگفت زده شدیم.
شواهد زیادی نشان می دهند روتین های مداوم، برای ایجاد عادت های ماندگار مهم هستند. تحقیقات همچنین نشان می دهد روتین های منظم برای قرص خوردن، مداومت افراد را برای استفاده از داروهایشان بیشتر می کند. بیشتر افراد که به طور مداوم باشگاه می فرایند، می گویند در زمان و ساعت مشخصی ورزش می کنند.
دوستانی که در گوگل داشتیم، به ما چراغ سبز نشان دادند تا نظریه ای را که درمورد باشگاه های داخل شرکت داشتیم، تست کنیم. مطالعه ما بیش از 2500 کارمند گوگل در دفاتر این شرکت در کل آمریکا را دربرمی گرفت. در طول یک ماه، مقدار حضور این افراد در باشگاه های شرکت را مقدار گرفته و برای باشگاه رفتن آن ها یک انگیزه مالی در نظر گرفتیم. حدود 40 هفته بعد این بررسی را ادامه دادیم تا ببینیم دخالت یک ماهه ما، چه اثرات ماندگاری داشته است. ویژگی اصلی تحقیق ما این بود که بفهمیم آیا مداومت همراه با پاداش در عادت باشگاه رفتن، برای ایجاد تغییر ماندگار مهم است یا نه.
به برخی کارکنان برای اینکه در یک روز مشخص و ساعت مشخص به باشگاه بفرایند، پول پرداخت می شد و به گروه دیگری که تمرین کردن آن ها در طول هفته روز و ساعت مشخصی نداشت، پول کمتری از گروه اول پرداخت می شد. طراحی تحقیق ما این امکان را می داد که افرادی را که به صورت رندوم انتخاب کرده بودیم تا طبق اعتقاد مربی راشل پیش بفرایند و افرادی را که تشویق کرده بودیم طبق اعتقاد مربی فرناندو پیش بفرایند، با هم مقایسه کنیم.
وقتی داده ها رسید، تقریبا مطمئن بودیم که پیروی از یک روتین مداوم و سخت گیرانه، موثرتر است؛ اما اشتباه می کردیم. در کمال تعجب، کارمندانی که تشویق کرده بودیم به طور مداوم و سر زمان مشخص (مربی راشل) به باشگاه بفرایند، به ماشین های اتوماتیک غیرمنعطفی تبدیل شده بودند که اگر نمی توانستند سر ساعت مقرر خود به باشگاه بفرایند، دیگر ورزش رفتن را کنار می گذاشتند.
اما هم در طول انجام تحقیقات ما و هم بعد از آن، کارکنانی که به آن ها مطابق برنامه ورزشی منعطف تری پاداش داده شده بود، در زمان های دیگر هم به ورزش خود ادامه می دادند. آن ها به وضوح یاد گرفته بودند که حتی وقتی از برنامه های اصلی خود دور می مانند، زمان دیگری را برای باشگاه رفتن برنامه ریزی کنند.
با اینکه نتیجه این تحقیق در شرکت گوگل، ما و همچنین خیلی از مخاطبان دانشگاهی و شرکتی را شگفت زده کرد، می توانم آن را یکی از مهم ترین کشفیات کار پژوهشی خودم بدانم. بله، روتین های ثابت در شکل گیری عادت ها مهم هستند. اما وقتی می خواهیم سخت گیرانه ترین عادت های ممکن را شکل دهیم، باید یاد بگیریم چگونه خود را با شرایط سخت و متغیر وفق دهیم؛ بنابراین وقتی در بالا و پایین های راستا زندگی قرار می گیریم، باید بتوانیم انعطاف پذیری لازم را نشان دهیم. سخت گیری بیش از حد و پایبند بودن تمام و کمال به روتین ها، دشمن یک عادت خوب است.
فرض کنید می خواهید یک روتین مدیتیشن روزانه داشته باشید. به شکل ایده آل، زمان و مکانی را برای انجام مدیتیشن، مثل دفتر کارتان بعد از ناهار، مشخص می کنید. تحقیقات درمورد عادت ها نشان می دهد مدیتیشن مداوم در یک زمان و مکان ثابت، و پاداش دهی به خودتان بابت آن، به یک کار اتوماتیک تبدیل می شود. اما گاهی مدیتیشن در دفتر کارتان بعد از ساعت ناهار، امکان پذیر نیست. شاید یک جلسه اضطراری پیش بیاید.
تحقیق من و جان نشان می دهد انعطاف پذیری در روتین ها، سیستم خلبان اتوماتیک شما را قوی تر می کند. در این صورت، در هر زمان و در هر موقعیتی که باشید، به مدیتیشن خود ادامه می دهید. به طور کلی، یک عادت ماندگارتر و ثابت تر می سازید. اما اگر بخواهید یک عادت را فقط در محیطی ایده آل ایجاد کنید، به مقدار عادتی که در شرایط منعطف ایجادشده، مفید نخواهد بود.
همچنان بر این عقیده هستم که با ساختن عادت های خوب، می توانیم تنبلی ذاتی مان را مهار کنیم و تغییرات مثبتی در رفتارمان ایجاد کنیم. اما این هم واضح است که برای ایجاد یک عادت ثابت، نمی توانیم صرفا آن را در شرایط خاصی پرورش دهیم. محکم ترین عادت ها زمانی شکل می گیرند که تمرین کنیم در هر شرایطی که هستیم، بهترین تصمیم ها را بگیریم.
منبع: فرارو