پرخوری عصبی چیست و چگونه درمان می شود؟ - وبلاگ واحدی

در این مقاله سعی بر آن داریم که نحوه تشخیص و روش های درمانی بیماری پرخوری عصبی را برای شما عزیزان توضیح دهیم.

پرخوری عصبی یک بیماری گمنام اما شایع

پرخوری عصبی یا بیماری بولیمی (bulimia)، یک بیماری روانی جدی و تهدید کننده در زندگی به شمار می رود. این بیماری نوعی اختلال در خوردن است که در آن فرد با خوردن مقدار زیادی مواد غذایی، به طور سریع یعنی در یک مدت زمان کوتاه احساس بهتری پیدا می کند. در این حالت فرد آن قدر سریع غذا می خورد که حتی نمی تواند مزه غذا را به خوبی متوجه شود. محققان اظهار داشته اند که بولیمی بین 1/1 تا 6/4 درصد از خانم ها و بین 1 تا 5 درصد از آقایان را در بعضی از دوره های زندگیشان تحت تاثیر قرار می دهد.

علائم رفتاری پرخوران عصبی

مشاهده علائم و نشانه ها در افراد مبتلا به پرخوری عصبی، کمی سخت است. زیرا فرد سعی در پنهان کردن این موضوع دارد. همچنین بخاطر فشار روانی که این بیماری در فرد ایجاد می کند، فرد کارهایی مثل استفراغ اجباری، استفاده بیش از حد از ملین یا داروهای ادرار آور، اعتصاب غذا، ورزش بیش از حد و یا ترکیبی از این کارها را انجام می دهد تا پرخوری خود را جبران کند.

معمولاٌ خود فرد اظهار به داشتن این بیماری نمی کند، اما از نشانه های رفتاری زیر، می توان پی به وجود این بیماری در شخص برد.

• وسواس در خوردن غذا
• به تنهایی غذا خوردن
• ناپدید شدن ناگهانی غذا یا ظهور بسکمک از بسته های غذایی در سطل زباله
• صرف پول بیش از حد برای غذا
• معمولاٌ فرد بعد از غذا خوردن سریعاٌ به حمام می رود!
• پنهان کردن یا احتکار غذا
• ورزش اجباری
• دائماً از اضافه وزن شکایت می کند!
• فرد اعتصاب غذا کرده یا اظهار عدم گرسنگی می کند، اما در خفا غذا می خورد

علائم جسمی پرخوری عصبی

• کم آبی شدید
• کمبودهای تغذیه ای و کاهش سطح سلامت بدن
• تغییر ناگهانی وزن بدن
• وجود جای زخم روی ناخن ها، معروف به علامت راسل (جایی که فرد انگشتان خود را در ناحیه گلو برای تحریک استفراغ قرار می دهد؛ این افراد برای راحت شدن از حس عذاب وجدان ناشی از پرخوری، گاها بعد از خوردن غذا، کارهایی انجام می دهند که منجر به استفراغ و دفع مواد غذایی شود.)
• رفلاکس اسید معده
• گلودرد مزمن یا التهاب مزمن و دندان های آسیب دیده، به دلیل اسیدی بودن استفراغ و رفلاکس های مکرر معده
• گونه های متورم، به دلیل آسیب به غدد پاروتید (ترشح کننده مواد سمی)
• قاعدگی نامنظم
• رگ های خونی شکسته در چشم
• همچنین فرد از فعالیت های معمول خود خارج شده و علائمی از نوسانات خلقی مثل احساس اضطراب و افسردگی را نشان می دهد.

عوارض پرخوری عصبی یا بولیمی

بی توجهی و عدم درمان این بیماری آسیب های جبران ناپذیری برای فرد خواهد داشت؛ به خصوص که این بیماری از نظر روانی بیشتر فرد را درگیر می کند و عارضه های افسردگی شدید و افزایش وزن بیش از حد را در پی دارد. این عوارض می توانند به شرایط جدی و احتمالاً کشنده منجر شوند. از مهم ترین این عارضه ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• انگشتان متورم، ناشی از استفاده بیش از حد از ملین ها
• تخریب یا التهاب لثه
• التهاب مری
• تورم غدد بزاقی، در نزدیکی گونه ها
• صدمه به ماهیچه های روده که می تواند منجر به یبوست مزمن شود
• استفراغ مکرر که می تواند باعث کمبود آب بدن و خطر از کار افتادن کلیه و سنگ کلیه شود

درمان بولیمی یا پرخوری عصبی

درمان این بیماری طولانی مدت است. مشاور تغذیه یا پزشک از دارو در کنار تغذیه مناسب برای درمان فرد کمک می گیرد. ضروری است که بیمار نیاز خود به درمان را بپذیرد و در این امر کاملاٌ همکاری و مشارکت داشته باشد. به طور کلی درمان بیماری پرخوری عصبی شامل موراد زیر است که به تفصیل آن ها را توضیح می دهیم:

1. درمان های رفتاری

• بفهمید که چرا این اختلال را دارند و کدام احساسات، رفتارها و افکار در آن نقش دارند؟
• درک آن ها از ظاهر، وزن بدن، غذا و تغذیه را تغییر دهید.
• حمایت خانواده و دوستان برای درمان و ایجاد نتایج مثبت و طولانی مدت بسیار موثر است.
• خانواده بیمار باید نشانه های بیماری را به سرعت تشخیص دهند تا بتوانند فرایند درمان را هرچه زودتر آغاز کنند.

2. درمان های بین فردی

درمان بین فردی بر نقش ها و روابط اجتماعی تمرکز دارد. در این روش درمانی، بیمار روش های جدیدی را برای مدیریت ارتباط با دوستان یا خانواده و بهبود این روابط می آموزد تا به تدریج اختلالات عصبی او بهبود یافته و بولیمی نیز درمان شود.

3. داروها

داروها می توانند به کاهش علائم افسردگی کمک کنند. فلوکستین دارویی است که مصرف آن توسط سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) برای استفاده در درمان بیماری پرخوری عصبی تصویب شده است.

4. استفاده از مشاور تغذیه

با تحت نظر قرار دریافت بیمار توسط یک مشاور تغذیه با تجربه، بیماران یاد می گیرند که وعده های غذایی خود را تنظیم و مرتب کنند و با توجه به میزان کالری متناسب با نیازهای خود غذا مصرف کنند.

5. بستری شدن در بیمارستان

این روش به ندرت مورد نیاز است، مگر اینکه خطر خودکشی یا خودآزاری وجود داشته باشد.

6. رعایت کردن توصیه های کلی

طبق تحقیقات انجام شده در مرکز پزشکی (UMM) در دانشگاه مریلند که یکی از مرکزهای تخصصی پزشکی در دنیاست، روش های درمانی زیر برای درمان پرخوری عصبی تایید شده است:

• پرهیز از کافئین، الکل و دخانیات
• نوشیدن 6 تا 8 لیوان آب در طول شبانه روز
• مصرف ویتامین ها و مواد معدنی پس از مشورت با پزشک
• استفاده از ماساژدرمانی برای کاهش استرس

سخن آخر

همانطور که در این مقاله توضیح داده شد، پرخوری عصبی یک رفتار اشتباه نیست، بلکه یک بیماری خطرناک محسوب می شود. به همین دلیل طبق علائم و هشدارهایی که در این مطلب برای شما عزیزان بیان کردیم، باید توجه کامل نسبت به افراد خانواده به خصوص فرزندان خود داشته باشیم تا در صورت مشاهده این علائم، بتوانیم سریعاٌ برای رفع این بیماری اقدامات لازم را انجام دهیم.

همچنین پیشنهاد می کنیم برای داشتن روانی آرام و سالم، مطلب روش های بهبود سلامت روان + معرفی بیماری های رایج روانی را مطالعه کنید.

آیا شما تجربه ای در این زمینه داشته اید؟ برای درمان پرخوری عصبی چه اقداماتی انجام داده اید؟ لطفا در پایین همین صفحه با ما در ارتباط باشید.