برترین روش تربیتی برای بچه ها دو ساله
به گزارش وبلاگ واحدی، شاید برای شما پاسخ به این سوال که چگونه یک کودک 2 ساله را تربیت کنیم، اهمیت چندانی نداشته باشد اما برای بسیاری از والدین این سؤال یک سوال چالش برانگیز است. استفاده از برترین روش تربیتی برای بچه ها دو ساله یکی از سخت ترین و خسته نماینده ترین کارهای جهان برای والدین بچه ها در هر سنی است اما تنبیه و تربیت کودک نوپا چالش های خاص خود را دارد. در گذشته، تربیت و تنبیه کودک اغلب شامل تنبیه های بدنی مانند کتک زدن می شد اما والدین امروزی به روش های ملایم تر و مثبت تر علاقه دارند. کارشناسان این روش را تأیید می نمایند. به گفته کارشناسان انجمن روانشناسی آمریکا (APA)، روش های تربیتی مثبت برای بچه ها نوپا نه تنها موثر هستند، بلکه می توانند به بهبود احساسات، ارتباطات، عزت نفس و اعتماد به نفس در والدین و بچه ها نیز یاری نمایند. در ادامه، با برترین روش های تربیتی برای بچه ها دو ساله آشنا می شوید.

انتخاب برترین روش تربیتی برای بچه ها دو ساله
به کار بردن روش های مناسب برای تربیت بچه ها علاوه بر مزایایی که برای آن ها و والدینشان دارد، می تواند به رشد سالم بچه ها نوپا منجر گردد. به اعتقاد کارشناسان، تکنیک های انضباطی مناسب بچه ها، از رشد شناختی، مهارت های اجتماعی- عاطفی، حرکتی و تنظیم هیجانات و رفتارهای آن ها حمایت می نمایند.
به گفته روانشناسان کودک، می توانید از روش هایی که در ادامه می خوانید، برای تربیت فرزند دو ساله خود بهره ببرید.
1. هدف تعیینی داشته باشید
اگر همواره به فرزند خود فقط می گویید نه، نه، نه، فرزندتان فقط کلمه نه را از شما می شنود و تشخیص می دهد و اولویت های شما برای تربیت خود را نمی فهمد. به علاوه، شما نمی توانید در هر موردی به او نه بگویید.
برای معین حد و مرز به شکلی مؤثر برای فرزند خود، آنچه برای شما مهم است را تعریف نموده، بر اساس آن محدودیت هایی را معین کنید و پیامدهای زیر پا گذاشتن این محدودیت ها را تعیین کنید. البته، نیازی نیست که در خصوص مسائل جزئی که ممکن است آزاردهنده باشند اما در نهایت کسی به آن ها اهمیت نمی دهد مانند اصرار بر پوشیدن لباس های بنفش برای مهمانی، پافشاری کنید.
روانشناسان کودک معتقدند که حفظ رابطه خوب با فرزندتان که در واقع کاملاً به شما وابسته است، برای رشد او مهم تر از کوشش برای وادار کردن او به واکنش هایی است که به سادگی نمی تواند داشته باشد. والدین ممکن است نگران باشند که تسلیم شدن در برابر خواسته های کودک باعث تربیت فرزندی لوس گردد، اما به اعتقاد کارشناسان، چنین دغدغه ای اساساً بی دلیل است.
2. محرک های رفتاری کودک خود را بشناسید
اگر می دانید و می توانید پیش بینی کنید که چه محرک هایی موجب ایجاد بعضی رفتارهای فرزندتان می گردد، برنامه ریزی کنید تا بتوان از بعضی رفتارهای نادرست او جلوگیری کرد. به طور مثال، ممکن است فرزندتان از کشیدن دستمال توالت به داخل راهروها و اتاق ها لذت ببرد و با رول دستمال توالت به این طرف و این طرف می دود.
ممکن است در دو مرتبه اول که او این کار را انجام می دهد، به او بگویید نه و فایده ای نداشته باشد. در این صورت و وقتی که او برای بار سوم این کار را انجام داد، دستمال توالت را به قفسه ای بلند در حمام ببرید که او نمی تواند به آن برسد. برای یک کودک نوپا، کشیدن دستمال توالت تفریح غیرقابل مقاومتی است اما وقتی دستمال را از دسترس او خارج کنید، نمی تواند شیطنت خود را تکرار کند و برداشتن آن از سر راهش راحت تر از دعوا کردن بر سر آن خواهد بود.
اگر کودک نوپای شما عادت به برداشتن قوطی ها از قفسه های فروشگاه های مواد غذایی دارد، در حین خرید، اسباب بازی هایی برای او همراه خود بیاورید تا با آن ها بازی کند. در صورتی که کودک 2 ساله شما از به اشتراک گذاشتن عروسک های خود با دیگران در روزهای بازی امتناع می ورزد، آن ها را قبل از رسیدن دوستانش به خانه شما از محل بازی تعیین شده برای بچه ها دور کنید یا اگر فرزند شما دوست دارد روی دیوارها نقاشی بکشد، مداد شمعی ها را در کشویی دور از دسترس او قرار دهید و فقط در صورت نظارت خود به او اجازه نقاشی بدهید.
3. کودک را برای شرایط نو آماده کنید
بعضی از بچه ها زمانی که گرسنه، خسته یا ناامید هستند، بازی می نمایند. اگر کودک شما صبح ها شاد و پرانرژی است اما بعد از ناهار خسته و بدخلق می گردد، برنامه رفتن به فروشگاه یا مراجعه به مطب پزشک را برای صبح، زمانی که او در برترین حالت خود است، تنظیم کنید.
با شرح دادن رفتاری که از او انتظار دارید و آنچه در آینده اتفاق خواهد افتاد، فرزندتان را برای تجربیات نو آماده کنید. روبروه با شرایط نو ممکن است برای بعضی از بچه ها چالش برانگیز باشد. بنابراین برای هر مدت زمانی که ضروری است به آن ها فرصت دهید تا خود را با تغییرات نو وفق دهند. برای مثال، اگر می دانید که زمان بازی در مهدکودک رو به اتمام است، می توانید به او بگویید: چند دقیقه دیگر، باید اسباب بازی ها را برداریم و برای رفتن به خانه آماده شویم. در چنین شرایطی، هرچه کودک بیشتر احساس آمادگی کند، کمتر در مقابل تغییرات احتمالی مقاومت می نماید.
4. ثابت قدم و خونسرد باشید
کارشناسان دانشکده پزشکی هاوارد بر اهمیت قاطع و ثابت قدم بودن در اجرای قوانین خانه و پیامدهای آن تاکید دارند. این کارشناسان معتقدند که بچه ها در سنین 2 تا 3 سالگی برای درک اینکه رفتارشان چگونه بر افراد اطرافشان تأثیر می گذارد با مشکلاتی روبرو هستند و درک این موضوع برای آن ها چندان ساده نیست. اگر واکنش شما به یک موقعیت خاص مدام تغییر کند و مثلاً یک روز به فرزندتان اجازه دهید در خانه توپ بازی کند و فردای آن روز او را از این کار منع کنید، او گیج می گردد و نمی تواند درست و غلط را به خوبی تشخیص دهد.
خنثی ماندن در موقعیت های مختلف نیز به خصوص در خصوص بچه ها نوپا، می تواند مفید باشد. این بچه ها به طور طبیعی از تجربه و آزمون و خطا لذت می برند. وقتی رفتار کودک نوپا واکنشی را برمی انگیزد (مخصوصاً یک واکنش بزرگ مانند بالا رفتن تن صدای والدین)، ممکن است رفتاری هیجانی تر از خود بروز دهد زیرا واکنش بزرگسالان او را به تکرار رفتار یا کار نادرست تشویق می نماید و در واقع این همان چیزی است که او احتمالاً در پی آن است. درعوض، تا جایی که ممکن است خنثی باشید و واکنشی از خود نشان ندهید. واکنشی نداشتن به رفتار یا کار نادرست کودک نوپا روش مؤثرتری برای یاری به توقف آن رفتار یا کار است.
نکته ای که باید در خصوص برترین روش تربیتی برای بچه ها دو ساله بدانید این است که بسیاری از بچه ها تا سن 2 سالگی یاد می گیرند که قاطعیت والدین خود را با انجام رفتارهای بامزه و غیر قابل مقاومت آزمایش نمایند. اجازه ندهید جذابیت آن ها از اندازه قاطعیت شما بکاهد. ثابت قدم و خونسرد بمانید و هر بار به همان شیوه قبلی به رفتارهای او واکنش نشان دهید. در بار چهارم یا پنجم، او احتمالاً متوجه رفتار یا کار درست خواهد شد.
خواندنی ها
لیست کامل اسباب بازی های مناسب برای بچه ها 4 تا 5 ساله
5. احساساتی نشوید
وقتی کودک نوپا خواهر یا برادرش را کتک می زند، حفظ آرامش و خونسردی خود سخت است. بااین حال، فریاد زدن در هنگام عصبانیت ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد و باعث فراموش شدن منظور و نیت اصلی شما و بدتر شدن شرایط گردد. یک واکنش همراه با عصبانیت حتی ممکن است برای کودک شما جالب باشد. بنابراین سعی کنید احساساتی نشوید و فریاد نکشید. به نظر کارشناسان، وقتی والدین فریاد می زنند، بچه ها به جای درک نیت واقعی آن ها، به لحن و تن صدای آن ها توجه می نمایند. با گذشت زمان، فریاد زدن مداوم والدین ممکن است به عزت نفس بچه ها نیز آسیب برساند.
بنابراین، به جای کوشش برای کنترل کردن فرزندتان بر کنترل شرایط تمرکز کنید. این کار ممکن است به معنای تغییر رویه خود در خصوص بعضی چیزها تا زمان یادگیری موضوعات مختلف به وسیله فرزندمان باشد. به عنوان مثال، وقتی کودک 2 ساله شما برای چندمین شب متوالی از مسواک زدن امتناع می نماید، نفس عمیقی بکشید، تا سه بشمارید و روبه روی او بنشینید. سپس، با او قاطعانه و مختصر صحبت کنید و شفاف و واضح شرح دهید که از او انتظار دارید چه کار کند.
6. او را درک کنید
بچه ها وقتی می دانند که کسی صدای آن ها را می شنود و درک می نماید، احساس بهتری دارند. در صورت امکان، احساسات فرزندتان را تأیید کنید و نشان دهید که نگرانی های او را درک می کنید. البته، ممکن است این کار همواره مشکل را حل نکند اما اگر به طور مثال، او بخواهد روی صندلی مخصوص خود در خودرو بدون کمربند بنشیند، تأیید احساسات و درک نگرانی های او می تواند خشمش را کاهش دهد و به برطرف درگیری احتمالی یاری کند.
7. به جای نبایدها بر بایدها تأکید کنید
ممکن است شما نیز مانند بسیاری از والدین وقتی فرزند نوپایتان قوانین را زیر پا می گذارد، با او صحبت کنید و به او شرح دهید که چه کار اشتباهی انجام داده و در صورت ادامه این رفتار از چه چیزهایی محروم خواهد شد. با این حال، این روش تربیتی اغلب بی اثر است، به خصوص اگر با واکنش های بیش از حد احساسی همراه باشد. چرا؟ زیرا یک کودک 18 ماهه توانایی شناختی برای درک جملات پیچیده ندارد. یک کودک 2 یا 3 ساله نیز مهارت های زبانی قوی تری دارد اما نمی تواند منظور شما را به خوبی درک کند. به علاوه، تمرکز روی نکات منفی مانند کلمه نرو به او فرصت لازم برای درک درست و غلط در یک موقعیت خاص را نمی دهد.
بنابراین، کارشناسان توصیه می نمایند که به جای گفتن جملاتی نظیر توپ بازی ممنوع، به بچه ها خود بگویید که از آن ها انتظار دارید که چه کاری انجام دهند. به طور مثال، به فرزند خود بگویید که ما فقط در حیاط توپ بازی می کنیم.
در سن 3 سالگی، بچه ها کم کم دلیل و معلول ها را درک می نمایند. بنابراین می توانید انتظاراتی که از آن ها دارید را همراه با عواقب رفتارهایشان شرح دهید. به عنوان مثال، می توانید به فرزند خود بگویید: باید دندان هایت را مسواک بزنی. می توانید خودت آن ها را مسواک بزنی. در غیر این صورت، من آن ها را برایت مسواک می زنم؛ انتخاب با خودت است. هر چه مسواک زدن تو بیشتر طول بکشد، برای کتاب خواندن قبل از خواب فرصت کمتری خواهیم داشت. بعلاوه، می توانید به او بگویید: باید دندان هایت را مسواک بزنی. می توانی این کار را همین حالا یا پنج دقیقه دیگر انجام بدهی؛ خودت انتخاب کن.
خواندنی ها
5 مرحله رشد کودک چیست و چگونه می توان آن را تقویت کرد؟
8. به او حق انتخاب بدهید
وقتی کودکی از انجام کاری امتناع می ورزد یا از انجام دادن کاری دست می کشد، اغلب هدف اصلی او در دست گرفتن کنترل امور است. شما کنترل همه چیز را در اختیار دارید و او می خواهد خودش این اختیار را داشته باشد. برای کاهش درگیری، سعی کنید با دادن انتخاب هایی محدود، کمی کنترل اوضاع را به فرزند خود بدهید.
مطمئن شوید که این گزینه ها محدود، خاص و برای شما قابل قبول هستند. پاسخ دادن به سؤالاتی نظیر می خواهی از کجا آغاز کنی؟ ممکن است برای یک کودک خردسال ساده نباشد و ارائه یک حق انتخاب غیرقابل قبول ممکن است شرایط را بدتر کند.
به عنوان مثال، به جای اینکه به فرزندتان دستور دهید که اسباب بازی هایش را جمع کند، سعی کنید به او بگویید: دوست داری اول کتاب هایت را جمع کنی یا اسباب بازی هایت را؟ این روش تربیتی به کودک شما این امکان را می دهد تا در حین انجام وظایف خود، احساس استقلال کند.
9. مراقب سخنان و کلام خود باشید
تبدیل جملات دستوری به جملات کاربردی و مفید برای کودک برترین روش تربیتی برای بچه ها دو ساله است. به عنوان مثال، اگر به یک کودک 2 ساله بگویید که نمی تواند دوچرخه خود را در راهرو بگذارد، ممکن است مقاومت کند. در عوض، می توانید به او بگویید: اگر دوچرخه ات را روی ایوان بگذاری، کسی به آن لگد نمی زند و خراب نمی گردد.
مطمئن شوید که لحن و سخنانتان به این معنی نیست که دیگر فرزندتان را دوست ندارید. گفتن جملاتی نظیر واقعا از این کارهایت خسته شده ام. به نظر غیرقابل برگشت است. در مقابل، به او بگویید: دوست ندارم که در فروشگاه، همه بسته های خوراکی را از قفسه ها بیرون بکشی. به این ترتیب، بر رفتارهای خاص کودک خود تمرکز و تأکید نموده اید و به او احساس بدی نمی دهید.
10. همدلی را به او یاد دهید
برای یک کودک 2 ساله چندان تعیین نیست که چرا باید از انجام دادن کاری مانند گاز گرفتن، ضربه زدن یا برداشتن اسباب بازی بچه ها دیگر که برایش سرگرم نماینده است دست بکشد. در چنین شرایطی، تمرکز و تأکید بر همدلی می تواند به کودک شما یاری کند تا بفهمد رفتار او مستقیماً بر دیگران تأثیر می گذارد و او را تشویق می نماید تا ابتدا عواقب هر کاری را در نظر بگیرد.
سعی کنید به فرزندتان جملاتی نظیر وقتی مردم را گاز می گیری یا کتک می زنی، دردشان می گیرد. یا وقتی اسباب بازی ها را از دست بچه های دیگر می گیری، آن ها ناراحت می شوند چون می خواهند با آن اسباب بازی ها بازی نمایند. بگویید.
11. به رفتار خوب کودک پاداش دهید
بسیار بعید است که فرزند شما همواره هر کاری را که می گویید انجام دهد. طبیعی است که بچه ها در مقابل کنترل شدن به وسیله والدین مقاومت نمایند، به خصوص زمانی که از آن ها می خواهید کاری را که نمی خواهند، انجام دهند. هنگامی که بچه هاتان رفتار مناسبی دارند، به آن ها پاداش های کوچکی بدهید. به طور مثال، وقتی که دارویش را می خورد، به او یک آبنبات کوچک بدهید.
استفاده خردمندانه از پاداش ها و جوایز خاص همراه با تشویق های کلامی فراوان، راهی است برای اینکه به کودک خود نشان دهید که از احساسات او مطلع هستید و به آن ها احترام می گذارید. این روش بیش از هر چیز به خواسته های شما اعتبار می بخشد.
دفعه بعدی که فرزندتان بدون شکایت اسباب بازی هایش را جمع می نماید، او را تحسین کنید و به او بگویید که چون اسباب بازی هایش را به خوبی و سر وقت جمع نموده، حالا فرصت دارید تا بعد از شام با هم بازی کنید.
خواندنی ها
چگونه بیماری های رایج بچه ها را تشخیص دهیم؟
کلام آخر
آموزش نظم و انضباط به بچه ها با درک این امر که آن ها در چه مرحله ای از رشد قرار دارند، آغاز می گردد. ممکن است برترین روش تربیتی برای بچه ها دو ساله، برای بچه ها در سنین بالاتر یا پایین تر نیز مؤثر باشد، به شرطی که این روش هماهنگ با مراحل رشد آن ها باشد. برای اینکه مطمئن شوید که چه روشی برای تربیت فرزندتان مناسب تر است، بهتر است از یک روانشناس کودک یاری بخواهید. چنین کارشناسانی با توجه به شرایط فرزند شما برترین روش تربیتی را پیشنهاد می نمایند.
منابع: parents
منبع: دیجیکالا مگ