عفونت بدن معلولان به علت قطع برق - وبلاگ واحدی

با ما همراه باشید و درباره وبلاگ آریاگستر بیشتر بدانید.

به گزارش ایسنا، در روز های گرم تیرماه سال جاری بسیاری از مردم قطعی های مکرر برق را در ساعات مختلف، بدون برنامه و اعلام قبلی و یا حتی با برنامه تجربه نموده اند؛ حالا، اما به مسائل جسمی معلولان از یک سو و تورم و گرانی لوازم توانبخشی از سوی دیگر، مسئله قطعی برق هم اضافه شده و بسترگرا ها و ضایعه نخاعی ها را با مسائل جدی روبه رو نموده است.

براساس آمار سازمان بهزیستی 27 هزار ضایعه نخاعی تحت پوشش این سازمان قرار دارند که تقریبا همه آن ها در منازل خود نگهداری می شوند و تنها تعداد کمی در مراکز، نگهداری می شوند. بسیاری از لوازم و تجهیزات مورداحتیاج این افراد با برق کار می نماید و در صورت نبود برق دچار آسیب ها و مسائل جدی می شوند. به طور مثال بیماران مبتلا به آسیب های نخاعی یا افرادی که باید در مدت طولانی از ویلچر استفاده نمایند، اغلب دچار زخم بستر هستند و پیشگیری از این زخم احتیاجمند استفاده از تشک های مواج به اسم یکی از ضروریات زندگی آنهاست. از سوی دیگر هم معلولانی هستند که برای ادامه زندگی باید از دستگاه های اکسیژن ساز برقی استفاده نمایند.

حال تعیین نیست در صورت ادامه دار بودن قطعی های برق، تکلیف معلولانی که برای حیات به برق احتیاج دارند چه می گردد و چه کسی جوابگوی شرایط ایجاد شده برای آن ها خواهد بود؟. در همین رابطه تبادل نظر هایی با معاون بهزیستی و بعلاوه مدیرعامل مرکز حمایت از معلولین ضایعات نخاعی ایران داشته ایم که به گوشه هایی از این مسائل اشاره نموده اند.

محمد نفریه، معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور در این راستا، تنها به چند مورد از مسائل ناشی از قطعی برق معلولان اشاره نمود و گفت: تکنولوژی پیشرفت نموده و همه وسایل توانبخشی برقی شده است، به ویژه اینکه معلولان بسترگرا حتی از تشک بادی و تشک مواج زخم بستر استفاده می نمایند تا زخم بستر نگیرند. از سوی دیگر تمام معلولان از دستگاه بالابر استفاده می نمایند، زیرا باید برای حمل و نقل، استحمام و نظافت یک مددجوی قطع نخاعی از بالابر استفاده کرد و بیشتر این دستگاه ها با موتور برقی کار می نمایند. بعلاوه بعضی از معلولان در منازل خود دارای دستگاه تنفس اکسیژن ساز هستند. از سوی دیگر معلولانی که دچار قطع نخاع کمری هستند باید از آسانسور استفاده نمایند.

وی ادامه داد: قطعا قطعی برق به همه مردم سختی وارد می نماید، اما این شرایط برای معلولان به علت شرایط خاصشان سخت تر است. حتی برای بعضی از معلولان کولرگازی حکم وسایل ضروری را دارد؛ به طور میانه افرادی که زخم بستر دارند، در گرما زخمشان بهبود پیدا نمی نماید و مجبورند از وسایل خنک نماینده استفاده نمایند.

معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به افرادی که از دستگاه اکسیژن ساز استفاده می نمایند اضافه نمود: زمانی که معلولی وابسته به دستگاه اکسیژن است، دستگاه گران قیمت اکسیژن ساز را خریداری می نماید و اگر بخواهند با کپسول، اکسیژن استفاده نمایند باید در طول روز از چند کپسول استفاده نمایند. هم قیمت کپسول اکسیژن و هم پر کردن این کپسول ها بدنبال شیوع کرونا گران شده که هزینه ای اضافی برای معلولان ایجاد نموده است.

نفریه در پاسخ به این سوال که آیا باتوجه به شرایط قطعی برق تمامی مراکز توانبخشی و نگهداری سازمان بهزیستی دارای ژنراتور هستند؟، اظهار کرد: آسایشگاه های عظیم دارای ژنراتور هستند، اما آسایشگاه های کوچک مانند خانه های مراقبتی کوچک که در آن از 10 سالمند یا معلول نگهداری می نمایند معلولا ژنراتور ندارند و اگر هم داشته باشند ژنراتور، آسانسور را پوشش نمی دهد.

وی در پاسخ به این سوال که آیا تا به امروز گزارشی از مسائل ناشی از قطعی برق از سوی مراکز بهزیستی دریافت شده است یا خیر؟ هم گفت: مراکز ما حرفه ای هستند و حتی با شیوع کرونا هم عملکرد خوبی داشتند.

معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور اظهار کرد: تا به امروز گزارشی از این موضوع دریافت نشده است، اما معلولان در مناطقی که امکاناتشان کمتر است، مسائلی دارند.

به گفته وی، در حال حاضر حدود27 هزار نفر از افراد دارای ضایعه نخاعی تحت پوشش سازمان بهزیستی هستند که تقریبا همه آن ها در منازل نگهداری و تعداد کمی از آن ها در مراکز نگهداری می شوند.

علی ضرابی- مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره مرکز حمایت از معلولین ضایعات نخاعی ایران با بیان اینکه اتفاق نو قطعی برق به مسائل معلولین آسیب دیده نخاعی اضافه شده است، در این رابطه می گوید: گرانی لوازم توانبخشی، بهداشتی، هزینه های زندگی، معیشت، تحریم و هزار و یک مشکل دیگر گریبانگیر معلولین به خصوص در شرایط موجود کرونا بوده است و هوای گرم و قطعی برق هم بر مسائل معلولین مضاعف و آن ها را دوچندان نموده است.

وی با اشاره به معلولان بسترگرا و افرادی که دچار ضایعه نخاعی هستند، ادامه می دهد: در این میان معلولانی که وابسته به ویلچر و دستگاه های الکتریکی هستند و بعلاوه معلولان نخاعی گردنی و بسترگرا که از تشک مواج، تخت برقی و ویلچر برقی استفاده می نمایند، در نبود برق و استفاده نکردن از این لوازم، رنج و مشقت شان چند برابر می گردد؛ به ویژه معلولانی که باید از تشک های مواج استفاده نمایند و اگر از این تشک ها استفاده ننمایند زخم بسترشان چندین برابر می گردد.

ضرابی با انتقاد از شرایط قطعی برق در کشور می افزاید: قطعی بدون برنامه ریزی برق آن هم چندین مرتبه در طول روز، معلولان نخاعی را که بر روی تخت در منزل بستری و دچار زخم بستر های عمیق بوده را دچار مسائل فراونی نموده و از سوی دیگر قطعی برق بی رویه، افرادی را که به دستگاه تنفسی وصل هستند را می تواند تا نزدیک مرگ بکشاند.

مدیرعامل مرکز حمایت از معلولین ضایعات نخاعی ایران اعلام می نماید که طی روز های اخیر که با قطعی برق روبرو بوده ایم، از طرف جامعه معلولان ایران خبر هایی به مرکز حمایتی انعکاس داده شده است که به علت قطع شدن مکرر برق، معلولان ضایعه نخاعی به ویژه بیماران بسترگرا به شدت دچار مسائل فراوانی شده اند به طوریکه این افراد با نبود برق و از کار افتادن تشک های مواج، زخم هایشان وسعت یافته یا با عفونت های شدیدی روبه رو شده اند.

وی ادامه می دهد: مددجویانی که در مراکز توانبخشی در مرکز حمایت از معلولین ضایعات نخاعی ایران حاضر می شوند، بیشتر سیستم های فیزیوتراپی و کاردرمانی آن ها وابسته به برق بوده و در نبود برق و از کار افتادن تهویه و وسایل سرمایشی، استفاده از این دستگاه ها برایشان موثر نیست.

آن ها در روبروه با این اوضاع، از ادامه امور توانبخشی خود ناامید می شوند. از سوی دیگر هم معلولانی وجود دارند که دچار مسائل کلیوی هستند و در طول هفته باید چندین بار به طور مرتب (در زمان تعیینی که بیمارستان ها درنظر می گیرند) دیالیز شوند؛ حال اگر این افراد در محل زندگی خود از آسانسور استفاده نمایند، ممکن است به علت قطع برق و عدم استفاده از آسانسور و دیر رسیدن یا نرسیدن به بخش دیالیز بحران جدی و خطرناک برای این افراد به وجود آید و حتی امکان سکته قلبی و افزایش سموم در بدن آن ها وجود دارد که دیگر جای هیچ جبران درمانی برای آن ها نیست.

مدیرعامل مرکز حمایت از معلولین ضایعات نخاعی ایران از سوی دیگر به مسائل تردد معلولان در زمان قطعی برق می پردازد و تصریح می نماید: بسیاری از معلولان ویلچرنشین که در مجتمع و آپارتمان های مسکونی که دارای آسانسور بوده و برای ورود و خروج از آن استفاده می نمایند و معلولینی که به مراکز درمانی و توانبخشی رجوع می نمایند و یا برای کار های اشتغال یا آموزش باید از منزل خارج شوند در زمان قطع برق از لحاظ روحی به شدت آسیب می بینند. معلولان آسیب دیده نخاعی که تعدادی از آن ها هم از ویلچر برقی استفاده می نمایند با قطعی برق و استفاده از آسانسور و شارژ نبودن ویلچر دچار مسائل تردد در محل زندگی خود شده اند.

وی بعلاوه تاکید می نماید: تعداد زیادی از معلولان نخاعی هم در فضا های مجازی به صورت خوداشتغالی مشغول به کار هستند که این نوع کار ها را با سختی زیاد به دست آورده و شاید مدت ها در حال آموزش و بدست آوردن مهارت بوده اند و باید بتوانند در حل احتیاج های مالی خود هم گره گشا باشند که متاسفانه قطعی برق به این گروه هم آسیب فراوانی وارد نموده است.

وی با طرح پرسشی از مسئولان مبنی بر اینکه آیا نباید چند ماه زودتر برای موضوع برق پیش بینی می شد؟ ادامه می دهد: آیا وزارت نیرو نباید بداند که در تابستان با کمبود برق روبرو خواهند شد؟ مسئولان گاهی در خواب خرگوشی فرو رفته و زمانی که بیدار می شوند شاهد شرایط بحرانی بوده و آن موقع دیگر امکان حل مشکل وجود ندارد.

ضرابی می افزاید: در خبر ها می شنویم که مسئولان مدام از مردم درخواست صرفه جویی در مصرف آب، برق، رعایت فاصله اجتماعی، رعایت بهداشت را دارند؛ اگر همه این ها وظیفه معلولین و مردم است، وظیفه دولت چیست؟.

مدیرعامل مرکز حمایت از معلولین ضایعات نخاعی ایران که خود هم دچار معلولیت ضایعه نخاعی و دیالیز است، با انتقاد از شرایط قطعی برق می گوید: من معلول آسیب دیده نخاعی دیالیزی چه گناهی مرتکب شده ام؟ چقدر باید رنج بیماری، رنج کرونا، رنج کمبودها، رنج تورم و گرانی افسار گسیخته رو ببینم؟ کاش مسئولان هم به وظایف خود به خوبی عمل می کردند.