وانت هیولا با موتور 10 سیلندر - وبلاگ واحدی

به گزارش خبرنگاران ، دوج اولین شرکتی بود که در سال 1991 یک پیشرانهٔ V10 بنزینی را به فراوری انبوه رساند. این همان پیشرانهٔ مشهور وایپر افسانه ای بود. علاوه بر این، دوج به اولین شرکتی تبدیل شد که از سال 1994 پیشرانهٔ V10 را در سینهٔ پیکاپ ها هم قرار داد.

به نقل از پدال، هرچند وایپر زودتر معرفی گردید اما درواقع، توسعهٔ پیشرانهٔ V10 برای پیکاپ های رم قبل از وایپر شروع شده بود. این یک نیروگاه 8 لیتری V10 بلوک چدنی بود که عضوی از خانوادهٔ موتورهای مگنوم کرایسلر محسوب می شد و برای پیکاپ های رم 2500 و 3500 در کنار پیشرانهٔ دیزلی کامینز ارائه شد. این پیشرانهٔ قدرت بیشتری نسبت به نمونهٔ دیزلی فراوری می کرد اما طبیعتاً مصرف سوخت بیشتری هم دارد. پیشرانهٔ V10 مگنوم در طول دوران فراوری خود بین 300 تا 310 اسب بخار قدرت و 610 نیوتن متر گشتاور فراوری می کرد. در طول فرایند توسعهٔ این پیشرانه، توجه تیم توسعهٔ وایپر به آن جلب شد اما چون این نیروگاه بزرگ چدنی برای استفاده در خودرویی مثل وایپر مناسب نبود، بلوک موتور به وسیله لامبورگینی که آن موقع در اختیار کرایسلر بود، به آلومینیومی تغییر داده شد. پیشرانه V10 مگنوم در خاتمه سال 2003 از پیکاپ های رم کنار گذاشته شد ولی پیکاپ اسپرت رم SRT10 از سال 2004 تا 2006 با پیشرانهٔ 8.3 لیتری V10 آلومینیومی وایپر فراوری شد.

از سوی دیگر، فورد برای اولین بار در سال 1997 پیشرانهٔ V10 خود را با نام ترایتون معرفی کرد. این پیشرانه که تا سال 2021 فراوری می شد، از خودروهای مختلفی از پیکاپ های سنگین گرفته تا ون های سری E و حتی شاسی بلند اکسکرشن مورداستفاده نهاده شد. این پیشرانه عضوی از خانوادهٔ موتورهای ماژولار فورد بود و کورس پیستون و قطر سیلندر یکسانی با پیشرانهٔ کوچک تر 5.4 لیتری V8 فورد داشت که فقط دو سیلندر به آن اضافه شده بود. این پیشرانه زمانی که در سال 1997 معرفی گردید، با 6.8 لیتر حجم، 275 اسب بخار قدرت و 575 نیوتن متر گشتاور فراوری می کرد اما زمانی که از روی خط فراوری کنار رفت، این اعداد به 362 اسب بخار و 624 نیوتن متر رسیده بودند.

پیشرانهٔ V10 موردبحث جایگزین پیشرانهٔ 7.5 لیتری V8 فورد شد که از دههٔ 60 مورداستفاده قرار می گرفت. حتی موتورهوم ها و اتوبوس های مدرسه ای که بر اساس پلت فرم های فورد ساخته می شدند نیز از این پیشرانه بهره مند شدند. موتور V10 ترایتون اما بعداً با پیشرانهٔ نو 7.3 لیتری V8 گودزیلا جایگزین شد که بسیار پیشرفته تر است و نه تنها قدرت بیشتری فراوری می نماید بلکه مصرف سوخت کمتری هم نسبت به موتور 10 سیلندر قدیمی دارد.

بنابراین، دوران پیکاپ های V10 سال ها است که به خاتمه رسیده است. بااین حال، این دو موتور V10 آمریکایی آن طور که باید موردتوجه قرار نگرفتند. البته این نیروگاه های کاری قطعاً جذابیت موتورهای V10 فوق العاده ای مثل چیزی که در لکسوس LFA یا پورشه کاررا GT دیدیم را نداشتند اما در تعداد بسیار بیشتری فراوری شدند و در سینهٔ پیکاپ های غول پیکر سخت کار کردند. ما دل تنگ موتورهای V10 خواهیم شد چه در سینهٔ سوپراسپرت ها قرار داشته باشند و چه اتوبوس های مدرسه.

5858