کاش همه مان می توانستیم به سفری به مدار زمین برویم! برای هیجان فضانوردی؟ نه! برای یک تاثیر مهم تر &amphellip

به گزارش وبلاگ واحدی، در سال 1961، یوری گاگارین به عنوان اولین انسان، به فضا سفر کرد و احتمالاً اولین کسی بود که تاثیری بزرگ را تجربه کرد:

کاش همه مان می توانستیم به سفری به مدار زمین برویم! برای هیجان فضانوردی؟ نه! برای یک تاثیر مهم تر &amphellip

فضانورد هر ایدئولوژی اولیه ای که داشته باشد، ناگهان وقتی به زمین از آن ارتفاع می نگرد، می بینید که مرزها ناپدید می شوند و نزاع های نژادی، مذهبی و مالی محو می شوند.

تاثیر دیدگاه جهانی

این تاثیر باعث می گردد که نزاع های بشری بسیار ناچیز و احمقانه به نظر برسند و سیاره را به صورت یک موجود زنده و متصل ببینیم.

یک فضانورد، نویسنده و انسان دوست به نام ران گاران شرح می دهد که اگر بیشتر ما این دیدگاه سیاره ای را بپذیریم، می توانیم بسیاری از مسائل بشریت و سیاره را حل کنیم.

گاران که 178 روز در فضا گذرانده و بیش از 71 میلیون مایل در 2842 مدارگردی طی نموده، مرتب بالا به زمین نگاه می کرد و به این باور رسید که سیاره ما بسیار شکننده تر از آنچه فکر می کرد، است.

تجربه های فضایی گاران

گاران می گوید: وقتی از پنجره ایستگاه فضایی بین المللی نگاه کردم، برق های طوفان های رعد و برق مانند پاپاراتزی ها چشمک می زدند، پرده های رقصان شفق های قطبی آنقدر نزدیک به نظر می رسیدند که انگار می توانستیم آنها را لمس کنیم و نازکی باورنکردنی جو زمین را دیدم. در آن لحظه، به طور غم انگیزی فهمیدم که همین لایه نازک کاغذی، همه موجودات زنده روی سیاره ما را زنده نگه می دارد.

او ادامه داد که در تجربه اش یک زیست کره پر از حیات دیده و نه سیاره ای که در درجه اول شبکه ای از اقتصادهای در هم تنیده باشد. از منظر فضا تعیین می گردد که انسان ها به زیستن با یک دروغ بزرگ، خو گرفته اند.

گاران معتقد است که ناتوانی ما در پذیرش دیدگاه سیاره ای، باعث شده هزینه های زیادی پرداخت کنیم. فعالیت های مالی ما ممکن است کیفیت زندگی را بهبود بخشد، اما برای سیاره ای که زندگی ما را پشتیبانی می نماید، فاجعه بار است.

تجربه مشابه ویلیام شاتنر

ویلیام شاتنر نیز تجربه ای مشابه گاران داشت و بعد از سفر به فضا نوشت که این سفر یکی از احساسات برانگیزترین غم هایی بود که تا به حال تجربه نموده. تضاد بین سردی بی رحم فضا و گرمای جان بخش زمین را دیده. اما به خاطر آورده ما انسان ها با دانش خود بیشتر در جهت نابودی این سیاره و انقراض گونه های حیوانی و گیاهان گام برمی داریم. چیزهایی که پنج میلیارد سال طول کشید تا تکامل یابند و بعد به خاطر دخالت ما از بین می روند.

گاران می گوید: تا زمانی واقعیت ساختار متصل به هم همه چیز زمین را درک نکنیم، روی زمین صلحی نخواهیم داشت.

با این حال، او امیدوار است که بتوانیم به طور جمعی به آگاهی برسیم و هنگامی که بتوانیم فراتر از ذهنیت محدود خود را درک کنیم، دیگر در تاریکی شناور نخواهیم بود… و این آینده ای است که همه ما می خواهیم بخشی از آن باشیم.

منبع

منبع: یک پزشک
انتشار: 17 تیر 1403 بروزرسانی: 17 تیر 1403 گردآورنده: huseynvahedi.ir شناسه مطلب: 2449

به "کاش همه مان می توانستیم به سفری به مدار زمین برویم! برای هیجان فضانوردی؟ نه! برای یک تاثیر مهم تر &amphellip" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "کاش همه مان می توانستیم به سفری به مدار زمین برویم! برای هیجان فضانوردی؟ نه! برای یک تاثیر مهم تر &amphellip"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید