این تصاویر وحشتناک تنها عکس هایی هستند که از سیاره زهره گرفته شده اند، عکس - وبلاگ واحدی

تینا مزدکی-سطح زهره که در یک لایه متراکم و خفه نماینده از ابرهای سمی و اسیدی پیچیده شده است. به لطف یک اثر گلخانه ای، که در آن آن ابرها گرمای خورشید را به دام می اندازند و از فرار آن به فضا جلوگیری می نمایند، میانه دمای سطح زهره به 464 درجه سانتی گراد می رسد. ناگفته نماند فشار اتمسفر تقریباً 100 برابر فشار زمین است.

دانشمندان برای ابداع یک فرودگر که بتواند از این شرایط عمیقاً نامناسب جان سالم به در ببرد، کوشش نموده اند... اکنون، باور کنید یا نه، در واقع داده هایی از سطح زهره داریم. بین سال های 1961 تا 1984، برنامه فضایی شوروی مجموعه ای از 16 کاوشگر را به همسایه کنار خورشید زمین فرستاد.

این برنامه Venera-ونرا نام داشت، و بدون تردید یک پیروزی بود، زیرا اولین برنامه ای بود که با موفقیت انجام شد و ونرا 3 در سال 1966 وارد جو سیاره دیگری شد. در سال 1970 نیز، ونرا 7 اولین کاوشگری بود که فرود نرم روی سیاره دیگری انجام داد.

و اگرچه هیچ یک از هشت کاوشگر ونرا که بر روی زهره فرود آمدند بیش از دو ساعت دوام نیاوردند، طولانی ترین آنها ونرا 12 بود که 110 دقیقه قبل از تسلیم شدن در برابر گرما و فشار دوام آورد، ونرا اولین ماموریتی بود که تصاویر و صداهایی را از سیاره دیگری به زمین فرستاد. تا به امروز، ونرا تنها برنامه ای است که تصاویر و صدا را از سطح زهره ارسال نموده است. ونرا 13 و 14 صدا را ضبط کردند و ونرا 9، 10، 13 و 14 از محل فرود آنها تصاویر پانوراما گرفتند.

داده هایی که به دست آمد، طبق استانداردهای امروزی، شاید کمی جدا هستند، اما از ده ها سال پیش بوده و شرایطی که کاوشگرها تحت آن کار می کردند بسیار استرس زا بود. تصاوریری که اکنون می بینید، اولین تصاویر، از ونرا 9 و 10، در سال 1975، و ونرا 13، در سال 1982 است. می توان تفاوت قابل توجهی در کیفیت تصویر بین دو تایم فریم مشاهده کرد، حتی اگر آنها تنها چند سال از هم فاصله داشته باشند.

در زمان های اخیر، دیگران داده های تقریباً 50 ساله را با فناوری و تکنیک های بهبودیافته پردازش تصویر که در دسترس ما هستند، دوباره آنالیز نموده اند که منجر به تصاویر بسیار جالبی از زهره شده است. آنها دنیایی با رنگ طلایی و بیگانه را نشان می دهند، دنیایی که به نوعی ممنوع به نظر می رسد، حتی بدون اشاره به دما، فشار یا سمی که زندگی را به گونه ای که ما می شناسیم ویران می نماید.

امروز در سال 1982، ونرا 14 از سطح زهره تصویربرداری کرد. تا به امروز، این ها آخرین تصاویر هستند که ما از زهره داریم. در حالی که وگاس 1 و 2 فرودگرها و بالون ها را در سال 1985 به زهره تحویل دادند، آنها از سطح آن تصویربرداری نکردند و از آن موقع تا به امروز نیز هیچ فرودگری وجود نداشته است.

این رنگ طلایی نتیجه عبور نور خورشید از میان ابرهای زهره است که سطح را رنگ می نماید. پردازش تصویر صورت گرفته در دانشگاه براون نشان می دهد که سنگ ها و خاک روی سطح سیاره دارای رنگ خاکستری تیره هستند. تصور می گردد که این به علت نحوه شکل گیری سطح باشد: سطح زهره تحت سلطه ویژگی های آتشفشانی است؛ در واقع، ممکن است امروزه همچنان از نظر آتشفشانی فعال باشد.

به علت شباهت های زهره به زمین، دانشمندان مشتاق هستند تا در خصوص آن اطلاعات بیشتری کسب نمایند. مطالعه زهره می تواند به ما یاری کند تا بعضی از راه های انحراف مسیرهای تکاملی سیارات، ایجاد محیطی مناسب برای زندگی یا محیط هایی که بسیار غیرممکن هستند را بیاموزیم. این اطلاعاتی است که می توانیم از آن برای جستجوی حیات در جای دیگری در کهکشان راه شیری استفاده کنیم و به بعضی از اساسی ترین سؤالات بشریت پاسخ دهیم، که چگونه به اینجا رسیدیم و چرا؟

طوفان خورشیدی امشب به زمین می رسد!/ عکس

ببینید | وجود بلوک های سازنده حیات در قمر انسلادوس

اگرچه فناوری ما از زمان ونرا بهبود یافته است، اما دانشمندان هنوز کاوشگر دیگری را به زهره ارسال ننموده اند. چندین ماموریت آینده از سوی آژانس های فضایی در سراسر دنیا برای مطالعه جو سیاره برنامه ریزی می نمایند. بنابراین در حال حاضر، ما فقط به نوعی در برزخ زهره گیر نموده ایم به تصاویر چند دهه ای خیره شده ایم، و متعجبیم که چه رازهایی در آن چشم انداز عجیب و غریب و بیگانه پنهان شده است.

منبع: sciencealert

227323