بررسی علل خروپف در نوزادان - وبلاگ واحدی

آیا خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان امری عادی است؟

به یاد داشته باشید که خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان در بیشتر موارد، امری طبیعی هستند. در واقع، خروپف کردن کودک هنگامی اتفاق می افتد که مجاری هوایی موجود در گلوی او دچار انسداد یا انقباض شود؛ در این صورت، هوای استنشاق شده باعث لرزش بافت های گلو می شود.

یکی از ده نوزاد، تقریباً هر شب خروپف می کند و خروپف کردن نوزادان یک اتفاق عادی محسوب می شود. در برخی موارد نیز ماهیچه های کودک از جمله عضلات گردن او در هنگام خواب آرام می شوند، بنابراین این ماهیچه ها به دیواره خلفی مجاری هوایی فشار وارد کرده و باعث خروپف نوزاد می شوند.

خرناس کشیدن صدای دیگری است که در صورت انسداد راه های هوایی نوزادان ایجاد می شود. در واقع، خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان مکمل یکدیگر هستند.

نوزادان از لحظه تولد نفس می کشند؛ بنابراین ، اگر نوزاد شما در روزهای اول بعد از تولد خروپف کرده یا خرناس می کشد، تعجب نکنید. با این حال، شما باید در برخی شرایط، خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان را جدی بگیرید.1

چه عواملی باعث خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان می شوند؟

ضروری است بدانید که خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان با بزرگ تر شدن آن ها، به اندازه قابل توجهی کاهش می یابد. علیرغم این شرحات، این بیماری ممکن است به دلیل ناهنجاری های خاصی در بدن نوزادان ایجاد شود. در واقع، خروپف کردن و خرناس کشیدن کودک شما می تواند نشانه ای از بیماری او باشد.

رایج ترین مسائلی که باعث خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان می شوند، به شرح زیر می باشند:

1-وقفه تنفسی در خواباین اختلال، یکی از دلایل عمده خروپف کردن و خرناس کشیدن در بین نوزادان است. وقفه تنفسی در خواب وقتی اتفاق می افتد که مجاری هوایی کودک به دلیل انسداد قسمت قدامی راه هوایی در قسمت خلفی، بسته شود.

در این شرایط، هوایی که از مجاری هوایی نوزاد عبور می کند، باعث ارتعاش بافت های گردن شده و خروپف کردن او را در پی خواهد داشت. وقفه تنفسی در خواب نوزادان اغلب بر اثر تجمع مخاط در مجاری هوایی کودک یا به دلیل مسائل دیگر مانند آدنوئیدهای بزرگ شده یا لوزه ها ایجاد می شود.

2-انسداد سوراخ بینی

جالب است بدانید که سوراخ بینی مسدود شده در بین نوزادان، امری شایع است، زیرا نوزادان هنوز توانایی بیرون ریختن مخاط را از بینی خود ندارند. با این حال، سوراخ بینی مسدود شده می تواند به دلیل مسائل جدی تر مانند شکاف غضروفی بینی رخ دهد.

این مشکل، یک بیماری مادرزادی است که قسمت پشت سوراخ بینی از طریق یک ساختار استخوانی یا غضروفی مسدود می شود. این شرایط ممکن است باعث فشرده شدن هوا در بینی کودک شود که منجر به خروپف کردن و خرناس کشیدن او در هنگام خواب می شود.

همچنین، یک بیماری به نام سپتوم بینی انحرافی وجود دارد که در آن یک گذر بینی نوزاد، مستقیم است؛ در حالی که دیگری کج می باشد. این امر یکی از سوراخ های بینی نوزاد را تنگ کرده و ممکن است منجر به خروپف کردن و خرناس کشیدن او شود.

3-آدنوئیدها یا لوزه ها بزرگ شده

عفونت آدنوئیدها و لوزه ها می تواند باعث فشار بر مجاری هوایی نوزادان شود. همان طور که قبلاً نیز اشاره شد، این مشکل می تواند منجر به وقفه تنفسی نوزادان در خواب شود.

آدنوئید و لوزه ها بخشی از سیستم لنفاوی هستند که نقش مهمی در محافظت از دستگاه تنفسی کودک در برابر انواع عفونت ها ایفا می کنند. با این حال، خود این اعضا در برابر عفونت ها آسیب پذیر هستند.

آدنوئید یا لوزه آلوده بزرگ شده و باعث انسداد راه های هوایی نوزادان می شود. این فرایند نیز موجب خروپف کردن و خرناس کشیدن فرزند شما خواهد شد.

4-اختلالات ژنتیکی و عصبی-عضلانی

ممکن است کودک به دلیل ضعف در عضله و علائم ناشی از اختلالات ژنتیکی مانند سندرم داون، خروپف کند. این شرایط باعث بزرگ شدن زبان، مسطح شدن بینی مسطح و کاهش سایز فک نوزاد می شود؛ همه این موارد ممکن است مجاری هوایی فرزند شما را دچار اختلال کنند.

برخی از اختلالات عصبی-عضلانی مانند فلج مغزی یا دیستروفی عضلانی نیز باعث شل شدن عضلات زبان نوزاد می شود؛ این فرایند باعث عقب رفتن زبان شده و انسداد مجاری هوایی فرزند شما را در پی خواهد داشت.

5-آسم و آلرژی

علاوه بر موارد ذکر شده، آسم و آلرژی نیز می تواند باعث خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان شود؛ اگرچه این علامت، به تنهایی نشانه ای از آسم نیست. آسم، اغلب ارتباط مستقیمی با آلرژی تنفسی دارد؛ بر این اساس، بیشتر پزشکان متخصص اطفال عقیده دارند که آسم ناشی از آلرژی ممکن است منجر به خروپف کردن نوزادان شود.

6-سرماخوردگی و دندان در آوردن

سرماخوردگی نیز ممکن است به دلیل تجمع مخاط در سوراخ بینی نوزاد، باعث خروپف کردن او شود. این شرایط منجر به احتقان بینی کودک شده و می تواند باعث انسداد راه های هوایی او شود؛ بنابراین، سرماخوردگی یکی از عوامل شایعی است که باعث می شود کودک در هنگام خواب خروپف کند.

در عین حال، هنگامی که کودک در حال دندان در آوردن می باشد، نیز ممکن است اندازه زیادی بزاق را در دهان خود حس کند. این بزاق زمانی که نوزاد بر روی پشت دراز کشیده است، به حفره بینی او می ریزد.1

آزمایش خواب و غربالگری های دیگر

در حالی که معمولاً تست خواب برای بچه ها بزرگتر توصیه می شود ، در صورتی که کودک دارای مسائل خروپف غیرطبیعی است که از دوران نوزادی شروع شده است ، روشی ضروری است.

اگر کودک نوپا یا کودک شما نیاز به آزمایش خواب یا یک پلی مونوگرام داشته باشد ، بنیاد ملی خواب توصیه می کند که از این آزمایش بیشترین استفاده را داشته باشید.

به عنوان مثال ، والدین می توانند در اتاق با کودک بخوابند ، از همان لباس و غذا مصرف کنند و دیر بخوابند.

به این ترتیب والدین می توانند آزمایش خوابی بیشتر از یک معاینه پزشکی را تجربه کنند.

سایر معاینات پزشکی برای خروپف نوزادان و بچه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

امتحانات آندوسکوپی برای ارائه دید مستقیم از راه هوایی

آزمایش عملکرد ریوی (PFT) برای ارزیابی ریه ها

اسکن CT

تست MRI

نمایش صدا و بلع

در صورت انجام این آزمایش ها پزشکان می توانند راه حل های مناسب را برای درمان خروپف بچه ها و در نتیجه بهبود خواب ارائه دهند.2

درمان های خانگی برای خروپف نوزاد چیست؟

باانجام چند کار ساده در منزل می توانید مشکل خروپف نوزاد را حل کنید.

1. تمیز کردن بینی نوزاد

تمیز کردن بینی نوزاد، کمک شایانی به تنفس راحت تر او می کند. می توانید از اسپری محلول نمکی موجود در داروخانه ها (دکوسالین) برای تمیز کردن بینی نوزاد استفاده کنید.

هم چنین با افزودن یک چهارم قاشق چایخوری نمک به یک لیوان آب می توانید محلول نمکی را در منزل تهیه کنید و روزانه چند قطره در بینی گرفته نوزاد بریزید. پس از ریختن قطره در بینی با پووآر نوزاد، محتویات بینی او را تخلیه کنید.

2. مرطوب کردن هوای اتاق

مرطوب کردن هوای اتاق نوزاد نیز موجب باز شدن گرفتگی بینی او می شود. خصوصا هنگام استفاده از سیستم گرمایش مرکزی که هوای اتاق خشک می شود، استفاده از بخور گرم باعث مرطوب شدن فضای اتاق می شود.

هم چنین حمام گرم پیش از خواب نیز باعث خروج توده های مخاطی از بینی نوزاد شده و به خواب راحت تر او کمک می کند.

3. حذف مواد آلرژن از محیط منزل

از بین بردن مواد آلرژن موجب بهبود خروپف نوزاد می شود. اتاق و تخت نوزاد بایستی عاری از موی حیوانات خانگی، گرد و غبار و دیگر مواد محرک حساسیت بچه ها باشد.

4. اصلاح شرایط خواب

خروپف نوزاد به شرایط خوابیدن او نیز بستگی دارد. برخی نوزادان هنگامی که به روی شکم یا به پشت خوابیده اند بیشتر خروپف می کنند و هنگامی که به پهلو خوابیده اند مسئله ای ندارند.

نکته مهم

نوزادان تازه متولد شده هنگامی که به روی شکم خوابیده اند، برای تنفس دچار مشکل می شوند و احتمال مرگ ناگهانی نوزاد افزایش می یابد. بنابراین از آنجا که دمر خوابیدن نوزاد خطرناک است، همواره آن ها را به پشت بخوابانید.3

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

خروپف نوزاد اگر مزمن باشد، نشانه ای از وجود یک مشکل است. در این صورت باید به نشانه های جسمی کودک هنگام خروپف کردن توجه کرد. هم چنین باید بررسی شود که با افزایش سن نوزاد، علایم بهبود می یابند یا خیر.

در صورت تشدید خروپف، ممکن است خواب شبانه و خلق و خوی نوزاد نیز تحت تاثیر قرار بگیرد. بی خوابی شبانه رشد کودک را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند منجر به کاهش وزن، سیاهی زیر چشم، اختلال بیش فعالی-کم توجهی، شب ادراری، کابوس شبانه و چاقی شود.3

استریدور چیست؟

ممکن است مواقعی به نظر برسد که کودک در حال خروپف است، اما صدا در واقع از گلوی او سرچشمه بگیرد. به این شرایط استریدور گفته می شود که به اصطلاح پزشکی به تنفس پر سر و صدا اشاره دارد.

استریدور معمولاً در اثر اختلال مادرزادی در حنجره نوزاد ایجاد می شود؛ شرایطی که غضروف نرم بالای حنجره فوقانی شروع به چین خوردن به سمت داخل کرده، در نهایت فرو رفته و باعث انسداد مجاری هوایی می شود.

کودک مبتلا به استریدور معمولاً با صدایی شبیه به خروپف، یعنی با صدای بلند نفس می کشد. این بیماری از حنجره نوزاد سرچشمه می گیرد؛ در واقع، هوا به دلیل فشرده شدن باعث ایجاد لرزش در بافت های این قسمت از بدن می شود.1

علائم استریدور

ضروری است بدانید که عمده ترین علامت حنجره در نوزادان تنفس پر سر و صدا شبیه صدای خروپف کودک در هنگام خواب است. کودک مبتلا به این بیماری حتی ممکن است هنگام نفس کشیدن خس خس کند؛ در هنگام شیر خوردن یا بعد از تغذیه نیز خروپف کند، زیرا این نوزادان قادر به بلع و تنفس هم زمان نیستند.

استریدور باعث ایجاد صدا در هنگام تغذیه کودک می شود. البته در نظر داشته باشید که این صدا دقیقاً شبیه خروپف نیست، زیرا لرزش های جهت هوایی بسیار پایین تر از آنچه در خروپف واقعی رخ می دهد، قرار دارند.1

روش درمان استریدور

جالب است بدانید که در اغلب موارد، استریدور به خودی خود درمان می شود و نیازی به مداخله پزشکی ندارد. علاوه بر اختلالات مادرزادی، این حالت ممکن است از طریق ریفلاکس اسید معده نیز ایجاد شود که در این صورت، اسید غضروف های حنجره را منقبض کرده و باعث انسداد راه های هوایی بیمار می شود.

در چنین شرایطی، پزشک متخصص اطفال برای کاهش التهاب حنجره نوزاد، ابتدا ریفلاکس اسید معده او را درمان می کند.

در موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی به نام سوپراگلوتوپلاستی برای درمان استریدور در نوزادان باشد؛ این جراحی شامل برش بافت اضافی و ایجاد فضای بیشتر برای عبور هوا در راه های تنفسی نوزادان است.1

پینوشتها

1.www.mamanam.com

2.www.yazdnews.com

3.www.setare.com

منبع: راسخون