دلتای مکونگ؛ منطقه ای دیدنی با جاذبه های متفاوت در ویتنام - وبلاگ واحدی

در مسیر خود از کشورهایی همانند چین، تایلند، میانمار و کامبوج می گذرد و تیرگی آب آن هم از همین موضوع نشأت می گیرد. بیش از نیمی از برنج و ماهی کشور ویتنام از دلتای این رود تأمین می شود و گل ها و میوه های متنوعی در آن رشد می نمایند و به همین علت این ناحیه، نقشی حیاتی در اقتصاد و زندگی مردم ویتنام دارد. بازدید چند ساعته از این مکان، بهتر از نتماشاِ آن است؛ اما این منطقه شایستگی آن را دارد که بیشتر از یک بعد از ظهر، وقت خود را به آن اختصاص دهید و تا جایی که می توانید، جاذبه های تماشای بیشتری را در لیست بازدیدهایتان قرار دهید.

1. می تو

می تو (Mỹ Tho)، پربازدیدترین شهر منطقه دلتای مکونگ به شمار می رود و روزانه صدها و گاهی هزاران تورهای گروهی از آن بازدید می نمایند. این ناحیه با اتوبوس حدود 2 ساعت با شهر هوشی مین فاصله دارد و علاوه بر بازارهای شناور معروف آن، چندین پاگودا یا همان معابد بودایی و باغ های میوه محلی هم در این منطقه واقع شده است و ارزش تماشا دارد. از آن جایی که بیشتر گردشگران این شهر، نیمی از روز خود را در این ناحیه می گذرانند، تفریحات آن نیز متناسب با احتیاج آن ها فراهم شده است. بنابراین توقع نداشته باشید با محیطی آرام و دورافتاده روبه رو شوید.

2. پاگودای وین ترانگ

پاگودای وین ترانگ (Vĩnh Tràng Temple) در شهر می تو واقع شده و قدمت آن به سال 1849 میلادی برمی شود. معماری این معبد، تلفیقی از سبک های چینی، ویتنامی، خمری و اروپایی به شمار میرود و مجسمه های مختلفی از بودا و آثار چوبی زیبایی را در آن به نمایش می گذارند. اگر ساعت 10 صبح به بازدید از این مکان بروید، صدای راهب ها را خواهید شنید که بخش هایی از دعای پرستش بودا را دسته جمعی می خوانند.

3. کان تو

کان تو (Cần Thơ) که کان تا نیز تلفظ می شود، بزرگ ترین شهر اطراف دلتای مکونگ به شمار می رود و بازار شناور و تماشای کای رنگ (Cai Rang) نیز در این مکان قرار گرفته است. می توانید صدها قایق را در این منطقه پیدا کنید که با انواع گل ها و میوه هایی پر شده اند که احتمالاً حتی فکرش را هم نمی کردید این مقدار تنوع در گونه های آن ممکن باشد. کان تو با اتوبوس، 4 ساعت با شهر هوشی مین فاصله دارد و شهری بزرگ و تقریباً صنعتی است و در عین حال، مرکز فرهنگی نواحی روستایی اطراف خود نیز به شمار میرود. یکی از ویژگی های مثبت این ناحیه این است که می توانید در اقامتگاه های مرفه مرکز شهر استراحت نموده و هرگاه خواستید، سری به منطقه ها اطراف زده و از بخش های زراعتی تماشایی آن هم تماشا کنید. تفریحات شبانه این شهر قابل مقایسه با شهر هوشی مین نیست؛ اما به نوبه خود، شب های پر شور و هیجانی دارد و پذیرای مسافرانش خواهد بود.

4. اسکله نین کیو

اسکله نین کیو (Ninh Kieu Wharf)، فاصله کمی تا مرکز شهر کان تو دارد و پارک بزرگی را شامل می شود که وسعت آن به حدود 7،000 متر مربع می رسد. بارها، رستوران ها و هتل های فراوانی در این راستا واقع شده اند و این ناحیه را به یکی از منطقه های شلوغی تبدیل نموده اند که هواداران بسیاری در میان گردشگران خارجی دارد. هنگام غروب خورشید، سری به این اسکله و پارک آن بزنید و از ساحل آن عکس بیندازید که با قایق های رنگارنگ ماهیگیری احاطه شده اند. بعلاوه می توانید شام خود را در یکی از رستوران های کنار رودخانه میل کنید و بعد از آن به سمت بازار شبانه ای بروید که فاصله چندانی با این منطقه ندارد.

5. سوک ترانگ

خمرها (Khmer)، بزرگ ترین گروه قومی کشور کامبوج به شمار می روند و خارج از این کشور، بسیاری از آن ها در شهر سوک ترانگ (Sóc Trăng) ویتنام ساکن هستند. به همین علت است که این منطقه از لحاظ فرهنگی، حال و هوایی متفاوت از شهرهای اطراف آن دارد. البته تلفظ ویتنامی نام شهرها در بسیاری از موارد با تلفظ انگلیسی آن ها فرق دارد و تعجب نکنید اگر کسی این شهر را سُوپ چرانگ تلفظ کرد. این شهر، بیشتر برای کسانی مناسب است که در پی محیطی آرام می گردند و به خصوص شالیزارهایی که شهر را احاطه نموده اند، در به وجود آمدن این جو آرامش بخش تأثیرگذار هستند. اگر در ماه نوامبر یا دسامبر به این شهر سفر کردید، یادتان باشد فستیوال اوک اوم بوک (Ooc Om Boc) را از دست ندهید.

6. پارک طبیعی کان جو

پارک طبیعی کان جو (Cần Giờ Biosphere Reserve) به خاطر جنگل های ماندابی و باتلاق هایش در لیست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. بعلاوه این پارک طبیعی یاری می نماید تا از فرسایش خاک این ناحیه جلوگیری کند. در واقع می توان گفت که بدون آن، آب دریا بسیاری از زمین های کشاورزی حاصلخیز این منطقه را با خود می برد. این ناحیه در نزدیکی شهر هوشی مین واقع شده و تورهای بسیاری برای رفتن به آن وجود دارد.

7. پارک ملی ترام چیم

پارک ملی ترام چیم (Tràm Chim National Park) را در ویتنام با لقب قلمروی پرندگان نیز می شناسند و ماه مارس تا آوریل، برترین زمان بازدید از پرندگانِ آن به شمار می رود. این پارک بیش از 7،500 هکتار وسعت دارد و محل زندگی 200 گونه مختلف از پرندگان به شمار میرود که بیشتر آن ها در شمار گونه های نایاب و در حال انقراض قرار دارند و یک چهارم کل پرندگان کشور ویتنام را تشکیل می دهند.

8. چو دوک

چو دوک (Châu Đốc) در مسیر ویتنام و کامبوج واقع شده و بیشتر با تنوع قومی و مذهبی موجود در آن شناخته می شود که چینی ها، ویتنامی ها و خمرها را در برمی گیرد. مانند بیشتر بخش های دلتای مکونگ، این شهر نیز با شالیزار و منظره ها روستایی تماشایی احاطه شده است و می توانید از طبیعت زیبای آن لذت ببرید.

9. کوه سام

کوه سام (Sam Mountain) در نزدیکی شهر چو دوک قرار گرفته است و علاوه بر طبیعت تماشای و سرسبز و زمین های برنج آن می توانید از مقبره ها و معابدی تماشا کنید که در مسیرتان به سمت قله قرار گرفته اند. بعد از رسیدن به قله، پایگاه نظامی کوچکی را خواهید دید که منظره زیبای آن از یک طرف به کشور کامبوج و از طرفی دیگر به ویتنام اشراف دارد.