شهر جهانی صنایع دستی؛ فرصت ها و چالش های توسعه - وبلاگ واحدی

به گزارش خبرنگاران تعداد 196 رشته معادل یک سوم رشته های صنایع دستی جهان به استان اصفهان تعلق دارد و هنرمندان رشته های مختلف این حوزه در استان اصفهان نیز حدود 68 هزار نفر است، اما به علت کم توجهی به موضوع صنایع دستی، صادرات محصولات صنایع دستی با چالش های بسیاری روبه رو است. از این جهت ایسنا این موضوع را از نگاه رؤسای تازه و پیشین اتحادیه صنایع دستی استان اصفهان آنالیز نموده است.

ضرورت استفاده از ظرفیت شهرهای خواهرخوانده

مجدالدین تاج، رئیس اتحادیه صنایع دستی استان اصفهان در گفت و گو با ایسنا با اشاره به برنامه ریزی این اتحادیه در سه حوزه، اظهار کرد: مواد اولیه، فراوری، فروش و بازاریابیِ صنایع دستی حوزه هایی است که برای ورود به آن ها برنامه ریزی نموده ایم. البته مهم ترین مسائل ما در دو حوزه مواد اولیه و فروش است و درحالی که در زمینه فراوری، شاخص هستیم و مقام سوم جهان از آنِ ایران است، اما متأسفانه در حوزه صادرات رتبه چهل وپنجم جهان را داریم.

او ادامه داد: 80 درصد زیرساخت مواد اولیه مورجهانز صنایع دستی از مس تشکیل شده و با توجه به افزایش دلار، اگر سهمیه ای به وسیله کارخانه های مس کشور برای هنرمندان در نظر گرفته نگردد، با افزایش بی رویه قیمت کنترل شده، هنرمندان قادر به فعالیت نخواهند بود.

تاج ادامه داد: در زمینه صادرات و فروش، ظرفیت هایی مانند شهرهای خواهرخوانده وجود دارد که اگر نمایشگاه های مشترک در این شهرها برگزار گردد در فروش صنایع دستی ما یاری نماینده است. ما در حال فراهم سازی زیرساخت ها هستیم، ازجمله برای اولین بار اتحادیه صنایع دستی برای محصولات فاخر شناسنامه هنری صادر می نماید که در زمینه اعتماد به محصول در خارج از کشور و تأیید اصالت محصول مؤثر خواهد بود.

رئیس اتحادیه صنایع دستی استان اصفهان با اشاره به عقد تفاهم نامه در مورد ارزش گذاری صنایع دستی، گفت: کمیته های تخصصی در اتحادیه، کار ارزشیابی محصولات صنایع دستی شاخص را انجام می دهند که این کار در زمینه راه اندازی حراج های صنایع دستی و صادرات یاری نماینده است.

تاج تأکید کرد: دولت به ویژه سفارتخانه ها و رایزنان فرهنگی در خارج از کشور باید یاری نمایند، چراکه یکی از مسائل ما عدم شناخت کشورهای مختلف از صنایع دستی ایران و نداشتنِ تبلیغات درست است و این موضوع سبب شده تا صنایع دستی بیشتر در مورد کشورهای جنوب شرق آسیا شناخته می گردد، به همین علت سفارتخانه ها باید در این زمینه فعالیت بیشتری داشته باشند، حتی اختصاص مکانی در محل سفارتخانه ها برای نمایش صنایع دستی در این زمینه مؤثر خواهد بود.

او با اشاره به لزوم ایجاد ارتباط بین تاجران کشورهای مختلف، فراورینمایندگان و صادرنمایندگان صنایع دستی، اضافه نمود: معاونت مالی وزارت امور خارجه می تواند با ایجاد این ارتباط زمینه خوبی برای معرفی آثار صنایع دستی و فروش آن ها را فراهم کند.

تاج در مورد بیمه هنرمندان صنایع ستی اصفهان، گفت: بیمه هنرمندان صنایع دستی از سال 93 قطع شد، چراکه دولت گفت بودجه ای برای بیمه ندارد. ما این تقاضا را به معاونت صنایع دستی میراث فرهنگی مطرح نموده ایم و در حال حاضر اعلام شده که افرادِ فعال در زمینه صنایع دستی شناسایی شده و فرآیند بیمه آن ها انجام گردد، بیمه هنرمندان تابه حال انجام نشده، ولی در این خصوص از سوی معاونت صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی استان قول پیگیری داده شده و بنا داریم که بیمه هنرمندان را به خاتمه برسانیم.

رئیس اتحادیه صنایع دستی استان اصفهان با بیان اینکه سن فعالان حوزه صنایع دستی از 40 سال به بالا است و به علت نبودن ارزش اضافه نموده در این حوزه، جوانان به فعالیت و حضور در این زمینه راغب نیستند، توضیح داد: صنایع دستی در کنار ارزش مالی و عایدی پایداری که می تواند برای ما ایجاد کند، مسئله ای فرهنگی و هویتی است و ما موظف به انتقال این میراث به آیندگان هستیم که اگر هیچ ارزش اضافه نموده ای برای آن ایجاد ننموده و هیچ حمایتی از آن نکنیم بدون وجود هیچ نوع جذابیت در این مشاغل، افراد فعال یک به یک از این رشته ها جدا می شوند، چنانکه در حال حاضر نیز تعداد زیادی از هنرمندان صنایع دستیِ استان پروانه های کسب خود را باطل نموده و به مشاغل دیگر روی آورده اند و چیزی برای ارائه به آیندگان نخواهیم داشت.

وی اضافه نمود: راه حل ما در این زمینه، فعالیت های حمایتی است. دولت نیز با انجام 2 کار می تواند رونق را به صنایع دستی بازگرداند؛ اولین مورد در حوزه مواد اولیه و ارائه سوبسید به هنرمندان و دوم، انجام حمایت و ایجاد بازارهای تازه فروش در کشورهای دیگر و ایجاد ارزش اضافه نموده در زمینه صنایع دستی که هنرمند را به حضور در رشته هنری و فراوری کار تازه راغب کند.

قدیمی بودن قوانین، علت اصلی مشکل صادرات صنایع دستی

عباس شیردل، رئیس سابق اتحادیه صنایع دستی استان اصفهان نیز یکی از مسائل مهم هنرمندان صنایع دستی را بیمه آن ها دانست و به ایسنا گفت: این بیمه از حدود 6 سال پیش قطع شده و بعدازآن هم پیگیری ها برای تحقق آن نتیجه بخش نبوده است. بعلاوه وام های کم بهره به هنرمندان اختصاص پیدا نکرد و با گران شدن مواد اولیه، هنرمندان برای تهیه مواد اولیه و فراوری با مسائل زیادی روبرو هستند.

او ادامه داد: مسئله دیگر، مشکل هنرمندان صنایع دستی با اداره مالیات و اجرا نشدن ماده 142درباره معافیت های مالیاتی است. امروز بازار صادرات صنایع دستیِ ما به صفر رسیده و هیچ صادراتی نداریم و احتیاج است که قوانین صادرات اصلاح شده و قانون پیمان ارزی حذف گردد تا بازار فروش کمی رونق بگیرد.

شیردل توضیح داد: اصفهان شهر جهانی صنایع دستی است، ولی در حوزه صادرات، رتبه چهل و پنجم جهان را دارد و این درد بزرگ، ناشی از قدیمی بودن قوانین ما است. قانون پیمان ارزی جلوی صادرات صنایع دستی را گرفته و مانع از صادرات نقره و منسوجات آن می گردد. صادرات منسوجات نقره در حالی منع دارد که واردات نقره خام آزاد است. اگر این قوانین اصلاح گردد، بخش اعظمی از ارز کشور به وسیله هنرمندان صنایع دستی تأمین می گردد، زیرا در حال حاضر 4 هزار قلم زن، 200 یا 300 سازنده ظروف نقره و بیش از هزار نفر در حوزه زیورآلات کار می نمایند که صادرات آن ها در حال حاضر نزدیک به صفر است، اما توان فروش و ارزآوری بالایی دارند.